Geen loon bij weigeren passende arbeid

In een zaak bij een kantonrechter te Utrecht speelden de volgende feiten een rol:
Een werknemer had zich op 9 juli 2009 ziek gemeld. Naar aanleiding van deze ziekmelding, had de bedrijfsarts op 9 december 2009 geadviseerd dat de zieke werknemer per 14 december 2009 kon worden ingezet voor halve dagen in aangepaste taken. Ondanks dit advies weigerde de werknemer halve dagen te komen weken. In reactie daarop heeft de werkgever de loonbetaling aan de werknemer tot het einde van het dienstverband (28 januari 2014) stop gezet.

Bij de kantonrechter vorderde de werknemer van zijn ex-werkgever het deel van zijn loon over de periode van 15 december 2009 tot 28 januari 2010 voor zover dat zag op het deel van de werktijd waarvoor de werknemer arbeidsongeschikt was geacht.

Naar aanleiding van deze vordering, heeft de kantonrechter aan de Hoge Raad de vraag gesteld of werkgever gerechtigd was om het volledige loon van de werknemer stop te zetten, of dat de werkgever de werknemer het loon had moeten betalen dat zal op het gedeelte van de werktijd waarvoor de werknemer arbeidsongeschikt was.

Op 6 juni 2014 heeft de Hoge Raad geoordeeld dat de werkgever terecht (op grond van artikel 7:629 lid 3 sub c BW) het gehele loon van de werknemer niet heeft betaald. De gedachte achter deze beslissing is gelegen in het feit dat de wetgever de sanctie in de wet heeft opgenomen om de zieke werknemer te stimuleren zijn herstel en re-integratie te bevorderen.

Bron: Hoge Raad 6 juni 2014 (ECLI:NL:HR:2014:1341)

Door: mr. P. (Petra) de Bruijn