Doorbreken exoneratieclausule:

Indien contractpartijen een geschil met elkaar krijgen en er daardoor schade ontstaat, is het uitgangspunt dat de tekortschietende partij aansprakelijk is voor de schade die de wederpartij daardoor lijdt. In veel contracten wordt echter gebruikt gemaakt van de mogelijkheid om de aansprakelijkheid voor schade uit te sluiten door – meestal in de algemene voorwaarden – een zogenaamde ‘exoneratieclausule’ op te nemen. In dat geval blijft de schade in beginsel voor rekening van de schade lijdende partij.

Er zijn mogelijkheden om een exoneratieclausule te doorbreken. Bij een overeenkomst tussen een consument en een bedrijf wordt een exoneratieclausule in algemene voorwaarden vermoed onredelijk bezwarend te zijn en kan de clausule op die grond worden vernietigd. Bij een overeenkomst tussen twee zakelijke partijen (B2B) geldt dit wettelijke bewijsvermoeden niet. Toch kan ook in die situatie een exoneratieclausule onder omstandigheden worden doorbroken. De schadelijdende partij dient dan aannemelijk te maken dat toepassing van de clausule naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is. Daarbij spelen de zwaarte van de schuld, de aard en inhoud van de overeenkomst, de maatschappelijk positie en verhouding tussen partijen, de wijze waarop het beding tot stand is gekomen en de mate waarin de wederpartij zich bewust was van de strekking van het beding een rol. Ook de omstandigheid dat een partij zich tegen de schade had kunnen verzekeren, speelt een rol. Of een exoneratieclausule kan worden doorbroken, is dus sterk afhankelijk van de omstandigheden van het geval.